Recensie Robbedoes 10 Oneshot - Het licht van Borneo

Robbedoes 10 Oneshot - Het licht van Borneo

Zidrou (scenario), Frank Pé (tekeningen & inkleuring)

Waardering: *****

Uitgeverij Dupuis

92 pagina’s (softcover)

€ 9,50

ISBN: 9789031434541

Waarom geven ze deze serie, bestaand uit alleen one-shots, niet uit in hardcovers? De albums zijn stuk voor stuks parels.
Robbedoes en Kwabbernoot beleven al enige tijd (al sinds 1937) hun wilde avonturen, maar de One-shots zijn nét even volwassener.  

Lezers die inmiddels bekend zijn met de deze nieuwe reeks zijn eraan gewend dat ieder album in handen valt van andere stripmakers. Ditmaal zijn Frank Pé en Zidrou aan de beurt en ze zijn niet de minsten. Zidrou heeft nogal wat titels op zijn naam staan zoals de vernieuwde Rik Ringers, de grappige serie Dokus, De Platenspeler, etc, etc…

Het verhaal begint meteen vrij heftig. Een fotograaf heeft een jong meisje op de schouders en beiden zijn getuige van een monsterlijke daad. Stropers hebben een gorilla gedood en diens hand afgehakt. Zonder aarzelen openen de stropers het vuur en laten de twee voor dood achter. Ook de lezer blijft in twijfel of het kind de verschrikking heeft overleefd.

Onze helden weten niets van dit gebeuren en hebben hun eigen sores. Hun nieuwe hoofdredactrice vindt hun zeer kritisch artikel over een dam iets… te kritisch en heeft de voorkeur voor enige aanpassingen. Robbedoes schiet uit zijn slof en een tel later zit hij zonder werk.

En wat doe je dan met je vrije tijd? Rondslenteren en oude wensen in de praktijk brengen zoals schilderen. Maar bij zijn aanschaf van materialen ziet hij een poster van een circus waarop een oude vriend op is afgebeeld. Noë, een man met een geweldige band met dieren (in veel mindere mate met mensen), is in de stad en Robbedoes besluit hem te bezoeken. Maar onze held valt met zijn neus middenin een familiedrama. Noë heeft zojuist zijn dochter opgehaald vanaf het vliegveld en Noë heeft geen idee wat hij met haar aanmoet. Hij heeft de puberende meid al in geen jaren gezien.

Voordat Robbedoes het in de gaten heeft zit hij met een chagrijnige, ongelukkige meid in zijn huis die zich ongewenst en ongewild voelt en wanhopig een beetje aandacht wilt van haar vader.

Uiteraard gebeurt er nog veel, veel meer waarin aandacht is voor de dieren van Noë, maar hier vertel ik niets over. Zidrou vertelt een grappig, maar vooral een ontroerend verhaal, prachtig in beeld gebracht door Frank Pé en potjandorie, want een talent heeft die man! Hij tekent in de geest van geestelijk vader Franquin, maar toch heel eigentijds.

Toen ik klein was heb ik de avonturen van Robbedoes stukgelezen, maar eenmaal ouder was mijn interesse wel weg. Deze serie daarentegen verrast mij iedere keer, want de auteurs betreden andere paden waarin je Robbedoes en Kwabbernoot niet zo gauw verwacht.

Tip. Hou de Graaf van Rommelgem in de gaten. De champignons zijn… Bovennatuurlijk!

Wout Jut