zondag 23 oktober 2016

recensie Bloedvijanden - De koning van Puka-Puka

Bloedvijanden – De koning van Puka-Puka
Francis Carin (scenario), Francis Carin & David Caryn (tekeningen), David Caryn (inkleuring)
Waardering: **
Uitgeverij Glénat
48 pagina’s (hardcover)
€ 15,95
ISBN: 9789462940089


Omer Desmet verschuilt zich samen met zijn vriend Louis aan boord van een vrachtschip, maar midden op zee wordt het schip gekaapt en de bemanning opgesloten. Deze gebeurtenis geeft meer dan genoeg materiaal waarin een schrijver helemaal los kan voor een spannend album. Helaas, voor je het weet is het voorbij. Wat daarna gebeurt was een mooie afsluiting geweest als opbouw voor een volgend deel. Het schip wordt namelijk getorpedeerd door een Duitse onderzeeër.
Samen met de bemanning, en twee verraders, komen Omer en Louis terecht op een eiland vol kannibalen. Nog voordat je met je ogen kan knipperen is Omer de enige overlevende, hokt met een mooi meisje (dochter van de stamhoofd uiteraard) en wordt tot koning gekroond.
Hmm, ja. Dit tweede deel is tevens het laatste deel. Volgens de auteurs zelf is Bloedvijanden een hommage aan de 19de-eeuwse literatuur. Nou, zo voelt het niet.

Het scenario van Francis Carin rommelt aan alle kanten, de karakters zijn niet interessant en stukken tijdverloop worden compleet overgeslagen. Hierdoor voelt het verhaal behoorlijk afgeraffeld en het magere tekenwerk van beide heren (vader David en zoon Francis) maken het er niet beter op. Dit deel was beter tot zijn recht gekomen met twee of drie albums.
Zonde van de tijd die hierin gestoken is, want een strip maken vergt veel werk.


Wout Jut

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Volgers