vrijdag 1 april 2016

Recensie Jonge Wolven Integraal



Jonge Wolven Integraal
Pierre Makyo (scenario), Federico Nardo (tekeningen) en Antoine Quaresma (inkleuring)
Naar het roman van Michel Folco
Waardering: *****
Uitgeverij Glénat
128 pagina’s (hardcover)
€ 24,95
ISBN: 9789462940062

Het zal je maar gebeuren. Je vrouw is zwanger en je verwacht een dochter, … of een zoon. Het is 1736, dus even naar het ziekenhuis voor een echo is er niet bij. Clovis de klompenmaker krijgt de schrik van zijn leven wanneer zijn vrouw Apolline Tricotin bevalt van een vijfling: Clodomir, Pépin, Dagobert, Clotilde en Charlemagne. Het leven van het jonge gezin staat gelijk op zijn kop, wat ook nog eens gecompliceerder wordt wanneer een chagrijnige heerschap genoegdoening eist met het zwaard. Gelukkig staan zijn vrienden voor hem klaar en weet Clovis ongeschonden van dit avontuur vandaan te komen. De jaren gaan voorbij en de kinderen lijken een onbezorgde jeugd te hebben, totdat hun vader bezwijkt aan hondsdolheid niet veel later en hun moeder sterft aan koudvuur.
Algauw wordt het leven van de vijfling beslist door een familieraad en worden de vier broer en zusje uit elkaar gehaald. Het verhaal concentreert zich vanaf dat moment op Charlemagne, de laatstgeborene en meest begaafde van de vijf. Hij komt de wonen bij zijn meter, vrouwe Jacynthe. Algauw ontdekken het personeel dat de jongen bezit over een bijzondere gave. Zonder de minste moeite haalt hij bloedzuigers en teken weg bij de moeilijkste en gevaarlijkste honden. Maar Charlemagne is net zo wild als de dieren en ontembaar.

Wanneer je een blik werpt op de cover, dan kun je niet anders dan kijken naar de ogen van de vijfling, starend naar de nog onwetende lezer. Hun indringende blik is intrigerend en je voelt dat je hun niet als tegenstander wilt hebben.
Het verhaal begint kort met de dood van een wolvin wiens pups worden meegenomen door een wolvenjager. Vervolgens zien we hoe het leven van de twee jonge ouders volledig veranderd met de geboorte van hun vijfling. Jonge Wolven is mijn eerste kennismaking met tekenaar Federico Nardo en geloof me, deze man is een ware kunstenaar. Uiteraard alle lof voor inkleurder Antoine Quaresma (een pagina staat of valt met de juiste inkleuring) want iedere bladzijde is de moeite waard om een tweede maal te bekijken. De dood van de ouders kwam als een verrassing en vond ik best wel jammer, want papa Clovis sluit je snel in het hart. De problemen waarmee hij te maken krijgt gun je niemand en toch weet hij ze te trotseren. Hoe ironisch dat een beet van een koe zijn einde wordt.
Toch moet dit gebeuren, want de focus moet liggen bij de vijf kinderen… en hier gaat het wellicht mis. Scenarist Pierre Makyo trakteert de lezer op een bloedstollend verhaal, maar alle aandacht gaat vervolgens gaat naar de onstuimige Charlemagne, eindigt met een tergend open eind. Ik zeg tergend, want ik wil weten hoe dit verder afloopt. Deze integrale uitgave is een bundeling van het in het Frans verschenen tweeluik Un loup est un loup en een derde deel is er (nog) niet.

Wout Jut

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Volgers